Saturday, September 30, 2006

skaten!


Dit is zo'n beetje de weg waar ik elke ochtend op skate. Ik heb eerder al op zit scheppen dat ik door kan gaan tot in het oneindige hier dus dat moet ik dan ook maar eens laten zien vond ik. Dit is een klein stukje van de weg maar hij gaat in ieder geval nog kilometers lang door. Ideaal.
De onderste foto is het kerkhofje waar ik langs skate. Ik denk dat niet dat het zo bedoelt is maar ik vind dat bordje met Exit behoorlijk kloppend in dit geval. Schiet er steeds weer om in de lach.




Friday, September 29, 2006

together



Deze foto heeft Ayllie gemaakt, ze is 4 jaar. Ze zegt i panna pake a picture. Ze doet het best goed! Dit is trouwens samen met Autumn die probeerde mijn wang te pletten tegen de stoel leuning. Het is een ontzettend lieve meid, 6 jaar, en ze heeft elke dag wel iets bijzonders te vertellen. Ze is gek op paarden, kauwt het liefst de hele dag op kaneelstokjes en houd van grapjes maken, koekjes bakken, haar puppy en van spelletjes bedenken die we dan samen moeten doen. Toen haar Opa (sandy) haar vroeg hoe ze nou zeker wist dat de evolutietheorie niet waar is zei ze heel rustig: "omdat in de bijbel staat dat God alles gemaakt heeft". Ze wist zelfs te vertellen waar dat te vinden is. En haar opa maar denken dat ze vast geen antwoord had op die vraag. Stond ie mooi zelf met zijn mond vol tanden. Hij was denk ik even vergeten dat hij vaak met haar naar het evangelie van Johannes kijkt met zijn kleindochter.

onderweg




Wanneer ik van mijn stage in Pensacola terugrijdt naar Lillian kom ik dit onderweg tegen. Niet slecht he!

Perdido bay







Hier vlakbij (ongeveer 8 kilometer) ligt de perdido bay. Ik ben er vandaag even heen gefietst en net toen ik besloot het water in te gaan kwam ik deze strandganger tegen.
Hij/zij was niet echt bang dus ik kon er een foto van maken :)

Nu ik toch bezig ben zet ik nog wat foto's van perdido bay en de brug over deze baai op mijn blog. Ik moet hier elke dag overheen rijden om naar mijn stage te kunnen gaan.

Terwijl ik lekker op het strand zat kwamen er wat vlindertjes voorbij die ook niet echt bang waren. Ik ben er op mijn knieen naartoe gekropen om er een paar mooie foto's van te maken.
Over mijn stage heb ik ook van alles te vertellen maar daar neem ik later tijd voor. Dit was mijn vrije dag.
Groetjes!





Thursday, September 28, 2006

Aunty here aunty there :)


Zion de Lion as i call him all the time. Reminds me a lot of my beautifull little Niece Eva. Two totally different kids but both very happy and precious. Or is it because of the blue eyes?

bagheads




What to do with a fastfood paper bag? Well, Ayllie & Autumn know that! Just have fun with it :)

huisje boompje trampoline!!!




Nou hier eindelijk een foto van de achterkant van het huis. Die trampoline is wel mijn favoriet hier...en daarna die hangmat! Op zaterdag hebben we hier vaak kerk. Meestal eten we samen en neemt iedereen wat mee. Daarna gaan we volleyballen, kletsen, voetballen op de trampoline springen enzovoort.
Wanneer het donker word, meestal rond zeven uur, gaan we naar binnen om te aanbidden, getuigenissen aan elkaar vertellen, samen uit de bijbel lezen, bidden, enz enz enz. Ik voel me thuis in deze manier van gemeente zijn. Er is tijd voor elkaar, voor de kinderen, voor plezier, voor bijpraten en voor aanbidding en alle andere belangrijke dingen die daar bij horen :) De laatste keer waren er zo'n 40 mensen. nice!

beestenboel






Ontmoet mijn beestenbende :)

De kippen, eenden, pauwen en de andere twee katten staan niet op de foto. Komt nog wel es als ik er zin in heb. Op dit moment ben ik de enige in huis en mag ik voor al deze beesten zorgen. Ik vind het erg leuk! Eitjes rapen, voeren, ontsnapte kippen vangen whaha! Eigenlijk is het vooral de haan die steeds ontsnapt. Hij komt me dan elke morgen rond 5:30 vertellen dat ik op moet staan. Ongelovelijk hoe zijn klein takkebeest zo'n enorm volume kan produceren.....en dat onder mijn slaapkamerraam!!!!! grrrrom!

Wednesday, September 13, 2006

wonen




Mijn kamer en een stukje van de woonkamer en keuken. De woonkamer is een stuk groter dan wat je hier op de foto ziet maar het gaat om het idee.

my church



For everybody who wants to know what kind of church i visite.... this is the one....
It is really easy to get there, at te right of my bedroom when i come out :) So as you understand, i am there every day! And when you still are thinking this is a real church..... no snow in Alabama in October. It is still 30 degrees.

Monday, September 11, 2006

inval familie

Ontmoet mijn inval familie. In het midden voorin zit Autumn, dan met de klok mee zie je de benen van Asthon, Ayllie, Ikkuh, Kathi, Sandy, Arwen, Shane, Soan (Weetniethoejedatschrijftowjee) Summer en helemaal rechts mijn kleine aanbidder Zion. Dit is overigens in het restaurant waar het eten goor is maar de obers een dansje doen om het weer goed te maken. Niet dat dat lukt maar de poging is boeiend. :)

stage kiekjes



niets bijzonders, gewoon stagekiekjes.

Sunday, September 10, 2006

Cat Attack

I tried to email my family when the cat decided that my arms are the best place to sit down. While i tried to go on she lay her head on my vingers wich i tried to use for hitting the mouse buttons. :) Great job silly old lady!

meet Julia Isaiah and Kathi


Dit is Julie, schoondochter van Kathi met haar zoon Isaiah. Ze hebben drie kinderen. Helemaal rechts zit Kathi zelf :)

De Zondagochtend



De zondagochtend.

Meestal gaan we op zondag naar bagelheads voor een ontbijtje. Kost geen kont zoals mijn grote broer Henk dat zegt ;). Twee euro ongeveer voor een mega kop thee en een volkoren bagel met appel-cinnamon cream cheese. Je kunt er allerlei vette en gekke dingen eten. Maar dit blijft mijn favoriet. Niet om de appel, maar om de kaneel. Raad nu maar eens wat voor thee ik drink :) Inderdaad iets met kaneel ja! Sweet cinnamon spice. Ik ben er ontzettend verslaafd aan en tot nu toe hebben we dat alleen bij bagelheads kunnen krijgen.
Naast me op de foto zit Sandy. De man van Kathi en baas des huizes hier waar ik woon.

Thursday, September 07, 2006

stage @ loaves and fishes

Deze week is mijn stage begonnen. De organisatie is ontzettend georganiseerd en compleet. De mensen die er werken zijn vriendelijk en erg enthousiast. De sfeer is er heel relaxed ook al heb je dagen dat je heen en weer vliegt van client naar client en geen tijd om te lunchen.

De eerste dag hebben we een moeder met drie kinderen in hun tijdelijke huis geplaatst. Veel van de opvang die ze doen is voor moeders die bij hun man weg moeten vluchten door mishandeling, misbruik en noem maar op.
Ze krijgen bij Loaves and Fishes onderdak en een programma van ongeveer twee jaar waarin ze trainingen moeten volgen in verschillende "skills". Onder andere in opvoeden, huishouden, budgetteren, solliciteren, persoonlijke hygiene enz.
Wanneer een gezin een thuis krijgt in een van onze shelters, moeten ze zich aan de regels van loaves and fishes houden. Ze moeten bij voorbaat instemmen dat ze meewerken aan het programma om zo weer zelfstandig een leven op te kunnen bouwen. Naast de trainingen zijn er ook kerkdiensten en bijbelstudies. Voor de tieners is er horsetherapy. Het is een ontzettend effectieve methode die tieners leert om met hun emoties, agressie en dergelijke om te gaan. Ze leren doorzetten, verantwoordelijkheid, zorgen voor elkaar en de paarden natuurlijk. Het is een onderdeel van het programma wat we bieden, maar wel in samenwerking met een andere organisatie. Tussen het paardrijden en verzorgen door zijn er mensen die ze over God vertellen.

Op dit moment ga ik nog niet alleen naar gezinnen toe. Ik werk samen met mijn mentor, Kathi. (een andere Kathi dus) We rijden naar de diverse gezinnen, controleren of ze nog eten hebben, of de rekeningen betaald zijn, of ze zich aan de regels houden, we helpen ze budgetteren, we doen boodschappen met ze, brengen ze naar afspraken, naar een christelijk arbeidsbureau voor vrouwen en grijpen in waar het mis gaat. We hebben ook gesprekken met ze over hoe het met ze gaat en waar ze nog verder hulp in nodig hebben. Wanneer er een noodgeval is moeten we er heen en doen wat we kunnen om te helpen. Soms betekend dat de politie bellen, iemand naar het ziekenhuis brengen, kinderen opvangen, of een gesprek aangaan over de crisis situatie en samen zoeken naar oplossingen.

Gister deed ik samen met Kathi een huisinspectie. Het is ongelovelijk hoe streng ze daar zijn. We kwamen in een van onze opvanghuizen waar een moeder woont met haar vier kinderen. Bij inspectie van het huis bleek het ontzettend goor te zijn in huis, er was geen eten voor de kinderen, bij het controleren van de post bleek ze geld te verspillen aan magazines. Deze gezinnnen krijgen per maand geld om eten voor te kopen, en verder niets. Luxe dingen zoals tijdschriften en dergelijke mogen zij daarvan niet betalen.
We waren net aan het praten over wat we allemaal vonden in het huis toen Kathi de badkamer inspecteerde en ineens uitriep! Excuse me! Who are you! Er bleek een man zich te verstoppen in de badkamer. Dat mag dus niet want mannen mogen niet in het huis komen wanneer daar een alleenstaande vrouw woont, en al helemaal niet wanneer haar kinderen bij haar wonen. De man had een vaag verhaal over dat hij binnen was gelaten en geen sleutel had dus we hoefden de politie niet te bellen. Nadat we zijn naam hadden opgeschreven moest hij onmiddelijk vertrekken. We hebben onze huisinspectie afgerond en kwamen daarbij de kleren van deze man tegen in de laden van de slaapkamer, zijn horloge lag op het nachtkastje en zijn onderbroek op het bed.
We hebben de vrouw toen opgehaald van haar afspraak en zijn met haar naar huis gereden. Ze liep gelijk naar de zijdeur om naar binnen te gaan. Daardoor was het ons duidelijk dat ze verwachtte dat hij nog in huis was en dat de deur open was. Wij hadden hem op slot gedaan. Ze liep terug en zei dat ze haar sleutel vergeten was. (de huizen moeten ivm veiligheid altijd op slot en het alarm moet aan) Wij hebben haar binnen geconfronteerd met de feiten. De mannenkleding in haar kast, zijn ondergoed, zijn spullen in het nachtkastje en toen het horloge. Maar dat was opeens verdwenen! Wij hadden alles op slot gedaan dus die man moest wel een sleutel hebben. Daarmee heeft ze in een dag 3 regels overtreden. Aangezien ze hier over bleef liegen moest ze mee naar het kantoor. Daar heeft ze een gesprek gehad met de directie en met Kathi. En er is uiteindelijk besloten dat ze het programma moet verlaten.

Heel erg rot want haar vier kinderen begonnen het net goed te doen op school, in het footballteam, in de horsetherapy en ze waren allemaal ontzettend enthousiast en blij. Toen ze in het huis kwamen wonen waren ze zo gelukkig: Wow mam look we have a kitchen!
Ze hadden nog nooit in het huis gewoond. Ze moeten nu eind deze maand uit het huis zijn waarop de moeder reageerde: "oh dan geef ik de kinderen wel aan hun tante".
Kathi heeft er enorm om gehuild en ik had het er ook niet al te makkelijk mee. Het was ontzettend rot om de kinderen ook op straat te moeten zetten omdat de moeder zich niet aan de regels houd. Uiteindelijk is zij verantwoordelijk voor de kinderen. Ze worden verder wel goed in de gaten gehouden. Misschien hebben ze een goede plek bij hun tante.
Het toffe van het werken in een organisatie waarin Jezus echt de nummer 1 directeur is, is dat je na zo'n voorval samen kunt bidden. En dat hebben we gedaan.

De collega's bij Loaves and Fishes zijn allemaal even enthousiast en lief voor me. Ze hebben vertrouwen in me en wanneer ik iets niet goed doe zijn ze daar ook direct en open over. Wauw! De eerste dag werd ik meteen gevraagd om mee te gaan lunchen. Ik voel me ontzettend welkom hier, ze hebben zelfs "gevochten" om wie er mijn lunch mocht betalen. Ik werd er verlegen van.

Nou dat was het voor nu. Morgen weer een lange dag te gaan. Er komt veel op me af en dat kan ik merken ook. Het is behoorlijk intensief om de hele dag geconcentreerd te moeten luisteren omdat je de ander niet automatisch begrijpt. Daarnaast moet je als proffesional ook je werk goed doen. Dat is allemaal best zwaar en dankzij de relaxte werksfeer en leuke collega's is het prima te doen.






Monday, September 04, 2006

Autumn & Ayllie



Autumn en Ayllie, mijn grote trampoline spring en reuzenrad en ga zo maar door vriendinnen :)
Zodra ze hier binnenkomen voor het ontbijt komen ze me me opzoeken om van alles te vertellen en willen ze met me op de trampoline springen. :) Ze gebruiken mij als ladder, trampoline, paard en spelletjes bedenker. Yahoo ik ben multifunctioneel!!! Wie twijfelde er aan mijn flexibiliteit??

Nieuwe foto's





Tijd voor nieuwe foto's!
Zondag zijn we met zijn allen naar Johnny Rockets geweest. Dat is zo ongeveer een MC Donalds waar het personeel maffe dansjes moet doen waar ze zichzelf ook enorm voor schamen. Zodra ik iemand aan keek, keken ze met een rood hoofd weg. Of lag het aan mij? Ik had wel medelijden met ze, er werken allemaal van die 17 jarige opgeschoten tieners en dan moeten ze dat doen! Ik hoop dat het goed betaald. Het eten was goorder dan bij de Mac. Kan het? JA! dat kan. Nadat ik de kip van mijn broodje had gegeten (het enige eetbare) zijn we in het reuzenrad gegaan.

Kathi vond het doodeng en hield haar ogen dicht, dus ik moest de foto's maken. Toen Kathi haar ogen weer openhad wilde ze foto's maken van mij en de kinderen omdat ze dan een beetje afleiding had. Het was ook wel een beetje hoog. Ik had nog voorgesteld om het bakje waar we in zaten te laten wiebelen maar dat vond ze geen goed idee. Ik ook niet trouwens.. Voor de fun heb ik ook even gedaan alsof ik het eng vond. De kinderen geloofden mijn act niet en moesten er om lachen. Helaas had Kathi wel net haar fototoestel klaar.

Voor de mensen die mijn zomergarderobe kennen, wat ik op die foto's aanheb is ongeveer wat mijn stage adres van mij verwacht wanneer ik daar ben. Lach niet! Het staat best leuk en ik heb het er echt wel voor over om op deze plaats stage te mogen lopen :) Ik denk alleen niet dat ik het in Nederland zou dragen.