Sunday, November 19, 2006

Uitwaaien op het strand








Heerlijk uitwaaien, bidden, dromen, alleen zijn op het strand. De foto's spreken voor zich...

Saturday, November 18, 2006

2 mijlpalen









Whoeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii, ik heb mijn rijbewijs! En mijn eerste auto :) En dat alles in een dag. Heerlijk! Vrijdag heb ik mijn rij examen gedaan. Ik was natuurlijk best wel een beetje zenuwachtig. Maar het ging prima. 92 punten van de honderd. (dat moet ik natuurlijk wel even vermelden met mijn prestatiedrang)
Deze auto heb ik voor weeeiiiniggg gekocht en hij heeft nog een paar prijzige reparaties nodig. Hij rijd echt super, stille motor. Automatisch gordels, centrale deurvergrendeling, gloednieuwe banden, hij is zowel van binnen als van buiten in een hele goede staat. Na die reperaties kan ik hem waarschijnlijk voor veel meer verkopen dan ik nu betaald heb. Nie slech nie. Kan mijn sponsor het geld weer terugkrijgen.
Dankzij mijn sponsor heb ik nu de gelegenheid om vrij rond te rijden. Heel heel heel erg bedankt ! Je vertrouwen in mij ontroert me. Een klein beetje door deze daad maar vooral om wie je bent kan ik zien wie je Vader is. Ik weet zeker dat Hij trots op je is.
owjah, voor degene die het niet zo goed kunnen zien, dat kleine kaartje in mijn hand op de bovenste foto, das mijn rijbewijs. Een stuk handzamer dan die Nederlandse boekwerken he :)
Mijn stage gaat goed. Ik heb net mijn werkplan voor mijn scriptie en afstudeeronderzoek ingeleverd en dat was wel even zweten. Het was geen eitje zullen we maar zeggen maar dat hoeft ook niet. En dit is alleen nog maar het werkplan...
Toen mijn supervisor maandag bij me kwam om me te vertellen dat ze het werkplan gelezen had had ik wel even de bibbers. Maar zij is tevreden, sterker nog, zij wil mijn uiteindelijke onderzoek en scriptie publiceren in een vakblad voor social workers. Dan moet mijn scriptie en onderzoek natuurlijk wel zo goed zijn als het werkplan... oeww.
Het werkplan wordt ergens deze weken beoordeeld. Ik verwacht nog wel wat kritische noten. Wanneer het afgekeurd word mag ik dit onderzoek dus niet doorzetten. Zit ik me hier uitgebreid te vertellen over mijn werkplan zonder te vertellen waar het over gaat!!! Suf suf!
In mijn scriptie en onderzoek wil ik schrijven abusive relationships and wat iemand nodig heeft om de vicieuze cirkel van terugkeren naar deze relaties te doorbreken. In mijn werk kom ik dagelijks met clienten in aanraking die nadat ze bont en blauw geslagen zijn door hun partner, daarna weer terug gaan om opnieuw een relatie met die partner (of een andere met dezelfde daden) aan te gaan. Ik onderzoek wat deze vrouwen nodig hebben op de drie verschillende niveau's, omgeving, instellingen en maatschappij. (beetje kort door de bocht)
Ik ga hier maar niet al mijn fundamenten van het onderzoek opschrijven. :) Dit geeft je denk ik wel een beetje een idee waar ik mee bezig ben.
Goed dat was het voor nu. Ik houd jullie op de hoogte! En ja, ik zal veilig rijden! (je wilt hier trouwens echt geen overtreding maken, politie is niet vriendelijk en zeker niet bang om hun wapens te gebruiken, boetes zijn takkehoog en voor sommige dingen kom je gewoon in de gevangenis terecht...ik gedraag me wel)

Wednesday, November 15, 2006

Isaiah 4 jaar!

Autumn eet "appelcrisp" Toen ik haar deze foto liet zien zei ze: Ooohh when did you do that you rotten sneakerd! Ik had accuut de slappe lach
Arwen heeft ballonnenpret
Kathi en Autumn....whoeiiiiii!
Dokter bibber...dat konden we niet niet aan onze neus voorbij laten gaan :) Eigenlijk was het Isaiahs verjaardags cadeau maar hij het het nog even druk met zijn trein en robot.

Zion voert Asthon ijs dat eigenlijk van Ayllie is...who cares!
cadeautjes uitpakken
We hadden feest vandaag. Isaiah was jarig. Isaiah is de kleinzoon van Kathi en Sandy en hij woont naast ons. Hij is vandaag 4 jaar geworden en dat hebben we met zijn allen gevierd.
Ik kwam thuis van mijn stage en had toen 3 minuten om het huis snel te versieren. Isaiah vond het helemaal te gek. Nadat hij zijn cadeaus had uitgepakt verdween hij naar de garage om daar met zijn cadeau's te spelen. We hebben hem de hele avond niet meer gehoord en amper gezien. Slim ventje.
Behalve een tornado vandaag geen bijzonderheden. Ik was aan het werk en we kamen net terug van een client toen we ineens in een enorme zware storm, regen en onweersbui terechtkwamen. We konden niet meer zien waar we reden en de bliksemflitsen gingen ons letterlijk tegemoet. oooppss. Toen we het kantoor binnenkwamen werd verteld dat we binnen moesten blijven omdat er een Tornado waarschuwing was gegeven. Er kwam een tornado Pensacola binnen en die had de planning om vlak langs ons te gaan waaien. Het was geen enorm grote maar toch niet klein genoeg om lekker buiten te blijven. We hebben binnen aan wat evaluaties gewerkt. Behalve regen die als een waterval uit de lucht komt vallen, veen onweer en een rammelend kantoor hebben we er eigenlijk niets van gemerkt. Hij kwam nogal onverwacht. Dat is wat herfst hier doet. Gelukkig is het Tornado seizoen bijna voorbij. Op dit moment stormt het nog flink hard en ons huis rammelt. De trampoline lag al bij de buren in de tuin. Maar dat is niet meer dan een storm zeggen ze hier. Wanneer het echt gevaarlijk word hoor ik het wel hier, dus geen zorgen :)

Friday, November 10, 2006

Breakdancing Eva


Eva aan het breakdancen. Ik mis je, vrouwtje!

Narnia kamer



Wij hebben een secret Narnia room!

Hij is nog niet helemaal af en zit verborgen in een van de slaapkamers met een paar deurtjes ervoor. Het lijkt net een gewone kast maar wanneer je de deuren opendoet.....

De kinderen vinden het geweldig. In dit geval hoor ik ook onder de afdeling kinderen. Kijk maar.

Saturday, November 04, 2006

Nicole, Dawn en ik.



Nicole en Dawn, twee teaparty medeslachtoffers. Je kunt er alles over lezen in het artikel hieronder.

Wat zou dit zijn?



Manden met cadeau's.



Chocoladefonteintje.



Ongezonde suikerige, plakkerige, ruikerige vreterijen.


Heb je het al geraden??

Wanneer je al deze plaatjes bij elkaar plakt en er nog een theepot bij denkt.... Teaparty!

Vandaag mijn eerste ervaringen met een echt Amerikaanse teaparty. Nouwjah, eigenlijk gister en vandaag. Ik was uitgenodigd bij kennissen om daar te logeren en een beetje te helpen met het voorbereiden van de jaarlijkse kerk tea party. Het plan was om vrijdagavond samen naar de bios te gaan. Voor Zaterdag was het de planning om 'sochtends te helpen voorbereiden voor de teaparty en tijdens de teaparty zou ik gast zijn.... Wat zal ik er nog meer van zeggen. Het werd georganiseerd door een kerk. Voel je al nattigheid? Kerken die je ergens voor vragen, doen dat meestal voor een klein dingetje. En uiteindelijk worden het waar meer dingetjes.

Ik laat je niet langer niet begrijpend naar je beeldscherm staren en zal je uitleggen hoe het uiteindelijk verliep.

Tot half twee vrijdagnacht heb ik geholpen met manden volstoppen met cadeautjes, inpakken, versieren. Daarna heb ik nog met tafels gesjouwd en daarna was het eindelijk tijd om ons avond eten te eten. Ik was zo blij dat ik daarna eindelijk kon gaan probere te slapen...Viel niet mee op een bank die een beetje 50 cm korter was dan ik. Nog een klein detail, de bank stond in de huiskamer waar mensen nog aan het werk waren tot half vijf. Vervolgens vroeg weer uit bed want er moest nog van alles gedaan worden. Boodschappen, nog meer manden, sjouwen met zooi, en noem maar op. De kennis waar ik was is pastor van de kerk. Zij heeft de gave van het delegeren, loslaten en rustig blijven nog niet ontdekt. En ik was te dicht in de buurt om neutraal te blijven dus heb ik haar geholpen met alles. Ik help graag hoor maar... Grenzen Hilda, grenzen!

De teaparty was voor vrouwen uit de kerk van mijn kennis. Je zit met zijn allen aan een tafeltje, zuipt gore thee (elke donatie pickwick sterrenmunt of kaneel is welkom hier) en de meesten eten zich een ongeluk aan alle hapjes. Er was een spreker (de pastor zelf natuurlijk) en die wist zelf volgens mij ook niet waar ze het over had. De manden werden geveild voor asociaal veel geld. Zoveel dat ik me rot voelde voor de mensen die het kochten. Het schaamrood op kaakhoogte zullen we maar zeggen.

De vrouwen waren heel erg vriendelijk en gastvrij. Ze deden erg hun best om over dit geheel een christelijk sausje te gieten. Ranzig sausje.

Ik voel me een beetje schuldig dat ik het zo vreselijk vind omdat ik ook zie hoe hard deze vrouwen werken. Wanneer ik zo'n oud dametje zag die uren in de keuken heeft gestaan om kipsandwiches te maken wilde ik haar het liefst ontvoeren en ergens een bakje thee met haar drinken. (pickwick thee natuurlijk haha) Oke ik dwaal af.

Gelukkig was ik niet alleen. Er waren nog twee meiden die het slachtoffer zijn geworden van zinloos thee geleut. De dochter van de pastor en haar vriendin. We hebben de teaparty samen uitgezeten en uiteindelijk samen heel veel lol gehad. Zodra we konden zijn we ontsnapt naar een van de grote winkelcentra en daar zijn we de eerste paar uren niet meer uit gekomen. En dat was leuk! Het was een opluchting voor me om daar rond te lopen. Er is iets in hoeden passen, sierraden bekijken en terughangen, nagels laten lakken, kleren passen dat erg rustgevend werkt. Ik zal er later vast nog wel eens een analyse op loslaten. In dit geval houd ik het erop dat ik het zat was om te praten en niet wilde nadenken.

Moraal van het verhaal: Ik vind shoppen leuker dan kerken en kerkactiveiten, in deze situatie beter omschreven als: Ik vind shoppen leuker dan teaparty's.

(Is het al tijd voor een openbare schuldbelijdenis? Mea culpa, mea maxima culpa nogwattes)