Manden met cadeau's.
Chocoladefonteintje.
Ongezonde suikerige, plakkerige, ruikerige vreterijen.
Heb je het al geraden??
Wanneer je al deze plaatjes bij elkaar plakt en er nog een theepot bij denkt.... Teaparty!
Vandaag mijn eerste ervaringen met een echt Amerikaanse teaparty. Nouwjah, eigenlijk gister en vandaag. Ik was uitgenodigd bij kennissen om daar te logeren en een beetje te helpen met het voorbereiden van de jaarlijkse kerk tea party. Het plan was om vrijdagavond samen naar de bios te gaan. Voor Zaterdag was het de planning om 'sochtends te helpen voorbereiden voor de teaparty en tijdens de teaparty zou ik gast zijn.... Wat zal ik er nog meer van zeggen. Het werd georganiseerd door een kerk. Voel je al nattigheid? Kerken die je ergens voor vragen, doen dat meestal voor een klein dingetje. En uiteindelijk worden het waar meer dingetjes.
Ik laat je niet langer niet begrijpend naar je beeldscherm staren en zal je uitleggen hoe het uiteindelijk verliep.
Tot half twee vrijdagnacht heb ik geholpen met manden volstoppen met cadeautjes, inpakken, versieren. Daarna heb ik nog met tafels gesjouwd en daarna was het eindelijk tijd om ons avond eten te eten. Ik was zo blij dat ik daarna eindelijk kon gaan probere te slapen...Viel niet mee op een bank die een beetje 50 cm korter was dan ik. Nog een klein detail, de bank stond in de huiskamer waar mensen nog aan het werk waren tot half vijf. Vervolgens vroeg weer uit bed want er moest nog van alles gedaan worden. Boodschappen, nog meer manden, sjouwen met zooi, en noem maar op. De kennis waar ik was is pastor van de kerk. Zij heeft de gave van het delegeren, loslaten en rustig blijven nog niet ontdekt. En ik was te dicht in de buurt om neutraal te blijven dus heb ik haar geholpen met alles. Ik help graag hoor maar... Grenzen Hilda, grenzen!
De teaparty was voor vrouwen uit de kerk van mijn kennis. Je zit met zijn allen aan een tafeltje, zuipt gore thee (elke donatie pickwick sterrenmunt of kaneel is welkom hier) en de meesten eten zich een ongeluk aan alle hapjes. Er was een spreker (de pastor zelf natuurlijk) en die wist zelf volgens mij ook niet waar ze het over had. De manden werden geveild voor asociaal veel geld. Zoveel dat ik me rot voelde voor de mensen die het kochten. Het schaamrood op kaakhoogte zullen we maar zeggen.
De vrouwen waren heel erg vriendelijk en gastvrij. Ze deden erg hun best om over dit geheel een christelijk sausje te gieten. Ranzig sausje.
Ik voel me een beetje schuldig dat ik het zo vreselijk vind omdat ik ook zie hoe hard deze vrouwen werken. Wanneer ik zo'n oud dametje zag die uren in de keuken heeft gestaan om kipsandwiches te maken wilde ik haar het liefst ontvoeren en ergens een bakje thee met haar drinken. (pickwick thee natuurlijk haha) Oke ik dwaal af.
Gelukkig was ik niet alleen. Er waren nog twee meiden die het slachtoffer zijn geworden van zinloos thee geleut. De dochter van de pastor en haar vriendin. We hebben de teaparty samen uitgezeten en uiteindelijk samen heel veel lol gehad. Zodra we konden zijn we ontsnapt naar een van de grote winkelcentra en daar zijn we de eerste paar uren niet meer uit gekomen. En dat was leuk! Het was een opluchting voor me om daar rond te lopen. Er is iets in hoeden passen, sierraden bekijken en terughangen, nagels laten lakken, kleren passen dat erg rustgevend werkt. Ik zal er later vast nog wel eens een analyse op loslaten. In dit geval houd ik het erop dat ik het zat was om te praten en niet wilde nadenken.
Moraal van het verhaal: Ik vind shoppen leuker dan kerken en kerkactiveiten, in deze situatie beter omschreven als: Ik vind shoppen leuker dan teaparty's.
(Is het al tijd voor een openbare schuldbelijdenis? Mea culpa, mea maxima culpa nogwattes)