Mien kienders

De tieners met hier en daar wat gebruiksaanwijzing gaan elke vrijdag naar de horse ranch waar ze therapie krijgen door middel van paardrijden en alles wat daar bij hoort. Ze leren doorzetten, emoties onder controle houden, werken, geduldig zijn met de paarden en elkaar, hulp vragen en accepteren, werken aan een positief zelfbeeld enz enz. De horse ranch waar ze dit doen is een Christelijke. Kan dat? Ja dat kan. Ze bidden samen voor ze beginnen met de trainingen en tussendoor zijn er een hoop mensen beschikbaar die met de tieners praten over God, geloven, moeilijkheden en wat er maar meer ter sprake komt. Ondanks dat het een hoop drukte is op de ranch is er toch een enorme rust merkbaar. De tieners uit de gezinnen waar ik mee werk doen mee aan deze trainingen en ze vinden het geweldig. Ze trainen nu voor een echte horse show in de Arena. Ze hebben er ontzettend veel zin en maar zijn wel een beetje zenuwachtig. Ik ben zo trots op ze, ze doen het zo goed! Ik ben meegeweest naar een van de trainingen. Ik zat zo naar die glimmende en stralende koppies te kijken toen ze op de paarden zaten en voelde me plaatsvervangende trotse mama. Helaas hebben deze tieners niet allemaal ouderfiguren die trots op ze zijn. Dus ik nam die rol met alle plezier op me. Na de training waren ze moe! Ze hadden niet zo heel veel praatjes meer maar zaten wanneer ik even niet naar ze keek toch stiekem enorm te stralen. Ik vind het prachtig om te zien hoe de jongens proberen heel stoer te blijven kijken terwijl hun gezicht eigenlijk alleen maar wil lachen. In ieder geval, hier een paar foto's. Vanwege privacy en veiligheid voor de kinderen (geweldadige vaders) kan ik je helaas de stralende gezichten niet laten zien. Alleen achterkanten dus.

Kheb een SAX!!!!

Jippie! Ik kan weer sax spelen :)

Ik huur hem hier voor een tijdje. Hij is gloednieuw en heeft best een leuk geluidje. Ik ben blij!

(Owjah, zo warhoofdig zie ik er uit na een dag stage)

Het gaat nog steeds goed

Hoi hoi,
Ik heb even geen leuke foto's maar ik kan wel even wat schrijven. (drukdrukdruk bladiebla jekkerdiejek)
Op dit moment pas ik op 3 kleine hummels van 1, 3 en 4 jaar oud. Ik dacht, dat doe ik wel even na een lange stagedag. Maar nu ik hier zit te wachten op de pa en ma ben ik toch wel erg moe. Ze zijn dan ook zo ongever twee uren later dan de planning was. En ik was al erg moe, kwam thuis, had vijf minuten om een bakkie yoghurt te eten voor mijn avondeten en moest weer weg. Ik houd daar niet van. En nu zit ik hier, terwijl ik slapen wil omdat ik morgen weer een errug lange stagedag heb. Welkom in de wereld van de grenzen!! Maar het gaat nog steeds goed :) Dit is weer een mooie confrontatie met mezelf, yahooo een leermoment.

Op mijn stage heb ik inmiddels 3 gezinnen onder mijn hoede gekregen. Daarnaast zijn er nog 4 gezinnen bij wie ik de gesprekken moet voeren, noteren en verwerken in de client progress notes. In dat is best veel werk. Ik ben ook steeds bang om wat te vergeten tijdens de gesprekken en soms heb ik geen flauw idee hoe ik dingen een beetje leuk vragen moet in het Engels. In het Nederlands weet ik ze tactisch te omschrijven, in het Engels ben ik iets langer bezig. Het gaat gelukkig steeds beter.

Ik geniet enorm van het lesgeven in de vrouwengevangenis. Ik leer meer van deze dames dan waar dan ook. Ze leren me zelfs knuffels uitdelen. Ze staan na de les gewoon letterlijk in de rij. De eerste keer was dat wel ff slikken. Ik was niet helemaal zeker of ik al die mensen wel knuffels wilde geven. Maar juist deze meiden hebben het zoo nodig! En ik vind het inmiddels leuk! Lekker proffessioneel, dat zou je in Nederland niet moeten doen. We zijn afgelopen maandag met een nieuwe groep begonnen. Life skills. Het is altijd even afwachten wat voor vlees je in de kuip hebt. Soms heb je vrouwen die hier zitten vanwege drugs, schulden en prostitutie soms heb je vrouwen die hier zitten vanwege de wat andere soort geintjes. Geen lieverdjes maar wel lieverds.
Volgende week mag ik de les over emotionele gezondheid geven. Terwijl ik soms lees en hoor wat ik mijn clienten moet leren schaam ik me te pletter. Het lijkt zo simpel en onnozel, en dan kom je erachter dat deze mensen nooit iemand om zich heen gehad hebben die ze deze simpele dingen geleerd heeft. Niemand heeft ze geleerd hoe je een vragenlijst invult, niemand heeft ze verteld hoe ze zich kleden moeten, hoe ze koken moeten, met hun kinderen om kunnen gaan, om kunnen gaan met gevoelens, om moeten gaan met autoriteit...(ahum).
Tijdens deze lessen is de sfeer wonderbaarlijk open, zeker wanneer je kijkt naar de achtergrond van deze meiden. We kunnen samen bidden, vertellen door onze lessen heen een hoop over God en we hebben het goed samen. Wanneer we een getuigenis geven kan het wel eens even flink inslaan hier en daar bij onze meiden. Een mooi voorbeeld is Jeanette, onze collega. Een dame met flink wat pit. Ze vertelde over hoe haar relatie met haar dochter is, hoe haar dochter op een gegeven moment verschrikkelijk boos werd en haar moeder met de thanksgiving kalkoen bekogelde die haar moeder net voor haar gemaakt had. Alles lag op de grond in de keuken. En Jeanette, pit pit en nog eens pit, was heilig van plan haar dochter bij haar haren te grijpen en het haar op te laten ruimen. In plaats daarvan zegt God tegen haar: Houd van haar. Jeanette loopt op haar dochter af, en omarmt haar en zegt: Ik houd van je, het komt wel goed, die kalkoen restaureren we wel weer. Waarop haar dochter vreselijk begint te huilen en vraagt: echt??
Mooi he!
Sommigen van de vrouwen kenden het verhaal al en zaten ademloos te luisteren, ze smeekten jeanette nog eens te vertellen.
Op het moment dat Jeanette dit vertelde begon een van de meiden vreselijk te huilen. Jeanette vroeg haar of ze wilde vertellen wat er in haar omging en dat deed ze. Een verdrietig verhaal waarin ze ook vertelde hoe fout ze was geweest in een bepaalde situatie. Toen ze klaar was zei Jeanette: Kom even hier, ik wil graag van je houden. Waarop ze deze meid een enorme knuffel gaf en voor haar bad. Nog meer tranen maar deze tranen waren anders dan de eerste. Ik ben echt een jankerd hier. Ik schaam me om ergens anders te huilen, maar in de gevangenis helemaal niet. Wanneer iemand iets zegt wat me raakt, huil ik mee. Dat mag hier dus profiteer ik er van.

Het gaat nog steeds goed.

groeten en een American knuf. Erg veilig, ze knuffelen hier zijwaarts. zit je ook niet gelijk met alle hobbels en bobbels tegen elkaar aan. :) Wat omschrijf ik dat weer lekker knurftig he.

Het gaat nog steeds goed!!

Stress???

Piep

Hier is weer een nieuw familielid uit het ei gekropen gister. Ik zal maar meteen vertellen waarom ik hier zo blij mee ben. 5 weken geleden zat de kip op een ei te broeden waarvan de Goods dachten dat het niet uit zou komen, het lag er al veel te lang. In de tijd dat ik hier alleen was 2 weken later lag het ei er nog steeds. Ik besloot het weg te gooien en ontdekte dat er WEL een kuikentje in zat. Dood natuurlijk. HELP!! Heb IK dat gedaan?? Triple jaiks! Dus ik besloot een nieuw ei onder de kip te leggen. En jippie! gister kwam het uit :) Dat moet natuurlijk even op mijn blog. Het haalde het grootste gedeelte van mijn kippenmoordschuldgevoel weer weg :)

bonfire!!

hay ride!

Natuurlijk geen bonfire zonder marshmallows! Zie je ze? Beeeetje zwart.

Erg moe na een zware stageweek, maar erg comfortabel!

Jeff on fire :)

Beetje kletsen, staren, thee/koffie/warme choco drinken :)

Yaaah! Mijn eerste bonfire sinds ik hier ben. Ik kwam helemaal gaar thuis van mijn stage en het was al donker. Toen we het erf opreden zag ik het vuur al flink branden. Snel oude kleren aan, een kop hete thee en lekker bij het vuur zitten kletsen en lol maken. Het was pikkedonker dus wat is er dan leuker voor de kinderen (en degene die zich niet schamen om kind te zijn) dan go hide and seek te spelen? Ze moesten me letterlijk bij het kampvuur wegsleuren want ik zat er wel heeeeeeeeel erg lekker. Maar ik heb er geen spijt van. Het was echt leuk, ik heb in mijn fanatieke gedrag ook weer een mooi blauw plek opgelopen. Lekker charmant. Bij een bonfire schijnt hier ook een hay ride te horen. Iedereen klimt dan in een kar achter de trekker en we rijden rond door het riet en het hoge gras. De Goods hebben hier een maf ritueel bij verzonnen. Ze zetten de trekker uit ergens op een donkere plek en beginnen te vertellen: "Hier gebeurde het.....het lichaam lag hier....". En iedereen begont te vragen, wat gebeurde er? en het antwoord is: "niemand praat er meer over...het gebeurde voordat jij geboren was...." En dat gaat een hele tijd zo door. Er wordt niets verteld het is gewoon een geintje om het spannend te maken. :)

sunset

Enjoy our beautiful sunset from last night.

Kathi called me to come outside and take pictures. I am glad she did! If you click on the picture you can enjoy it even more.

Church

Kerk@home. Dat gaat dus zo. Samen eten, samen volleyballen, samen worship, bidden, bijkletsen, enz enz. Een van de kinderen had een paar rupsen gevonden. Zie foto met pet. Hij vertelde me dat wanneer je die rupsen aanraakt ze een rood dingetje uit hun hoofd laten schieten. Een antenne dus. Het lijkt alleen erg op een slangetong dan. brrr.

Zal maar niet vertellen waar ik die bal heensloeg vlak voor deze foto gemaakt werd. Het was in ieder geval niet in het veld.

Jason Upton

Zow een fotoloos verhaal dit keer.

Gister ben ik naar een Worship concert van Jasun Upton geweest. Wauw! Die gast kan echt direct zijn en heeft het lef om dat te doen ook, zelfs in de kerk waar ik gister was. Brownsville. :)
Die kerk was iets waar ik niet terugga. Er liepen overal lui in zwarte pakken met zo'n oortje in. En ze gedroegen zich als een hork. Ik had zelfs het idee dat ze de dominee nog vertellen wat hij moet doen. Een van die zwartepakkenbrigade mannen kwam mij ff onvriendelijk vertellen wat ik moest doen. Ik was een filmpje aan het maken met mijn digi camera. Ik was niet van plan te storen dus geen geflits. Op dat moment kwam deze man op me af en zei :NO PICTURES!
Nou deed ik dat dus ook niet maargoed. Ik heb mijn camera netjes in mijn tas gestopt. Deze man kwam nog zeker vier keer langs en controleerde steeds of ik niet stiekem een fototoestel in mijn hand had. maffia.. Even later liep zo'n pipo naar iemand die niet helemaal braaf zat ofzo. Whoeii!! En daar stond Jason Upton en hij zingt dan lekker direct:

We live in a country supposedly pharoahless. But all over town and in churches abidePowerful weaklings who practice their politics. Stealing from Jesus his beautiful bride. Whether you’re Pharisees, Sadducees, heresiesYou best get out of God’s way

Ik ben benieuwd of deze kerk hem nog eens uitnodigd hihi!
Maar het was in ieder geval erg goed.
Ik kan iedereen aanraden zijn muziek te beluisteren. Niet omdat Jason zo goed zingt maar omdat de worship, de teksten en de muziek puur zijn. En dat zie je niet zo veel meer. Johan je bent een uitzondering.
Je kan op zijn site de muziek beluisteren. Kijk maar es of het wat is. http://www.jasonupton.net/com/jason-upton-kod-radio.html

Nog een leuk nieuwtje over mijn stage.
Afgelopen maandag ben ik meegeweest naar de vrouwengevangenis. Loaves and fishes geeft daar parenting skills en lifeskills training. Tegelijkertijd getuigen ze over Jezus, bidden ze met de vrouwen en er gebeuren hele mooie dingen. Ik mocht mee en het thema van die les was doelen stellen. Zelfs wanneer je denkt dat je doel niet te halen is moet je hem opschrijven en kan je het bij God brengen. Op dat moment werd er aan mij gevraagd om iets te vertellen over hoe ik in Amerika terecht gekomen ben. En ik heb ze toen mijn God is in control getuigenis kunnen geven. Staat ook op deze site ergens dus je kan het lezen.
Terwijl ik dit vertelde waren de vrouwen doodstil, ze keken met grote ogen waar de pijn en honger in af te lezen was en ik moest bijna huilen. Het heeft me niet meer losgelaten.
De vrouwen zitten de hele dag in een grote zaal met bedden. Stapelbedden en wonen daar met meer dan 100 vrouwen bij elkaar gepropt. Ze hebben geen andere kleren behalve een groene, oranje of zwart wit gestreepte overal. Er zaten hele jonge meiden tussen, 16, 24, 26. Ook oudere dames natuurlijk. Een beveiliger loopt rond, kijkt beslist niet vriendelijk en schreeuwt bevelen. En je kan maar beter gehoorzamen ook.
Veel van de vrouwen leren Jezus kennen door de trainingen die loaves and fishes geeft. Alles wat ze leren is gebaseerd op de bijbel. Ik ben opnieuw verbaast over hoe praktisch de bijbel is. Echt alles staat er gewoon in.

In ieder geval wilde ik zooo graag terugkomen om deze trainingen te geven, met deze meiden te bidden en er voor ze te zijn. Toen ik terugkwam was ik helemaal kapot maar ik kon de hongerige zoekende blik in hun ogen niet uit mijn hoofd krijgen. En ik wilde het ook niet.
Ik heb mijn begeleiding verteld hoe gaaf ik het vond en dat het voor mij een harde maar goede en mooie leerervaring zou zijn hier ook deze trainingen te gaan geven. Ik kreeg geen reactie omdat er andere plannen waren voor me. Ik heb toen tegen God gezegd: oke, het is goed. Wanneer U me daar gebruiken kunt zal U daar ook voor zorgen. Ik hebv er verder niet meer naar gevraagd op mijn stage.

En toen!!!! Afgelopen woensdag kwam mijn stagebegeleidster bij me en zei: Vanaf nu ga jij elke maandag naar de vrouwengevangenis om daar de trainingen te geven.
JAAAAAAAAAAAAHH! Wauw! Ik heb er ontzettend veel zin in. Ik weet dat ik het moeilijk kan gaan krijgen maar de leerervaring voor mij is zo groot hier! En ik kan trainingen geven en tegelijkertijd met deze dames bidden en getuigenissen geven. Alles op zijn plaats.

Ik weet dat niet iedereen die deze blog leest zo bidderig en into God is. Ik wel! En daarom wil ik jullie vragen te bidden voor deze vrouwen in de gevangenis en voor de clienten in onze shelter en in ons transitional housing program. Veel van hen gaan echt door een hel. Het is ontzettend moeilijk om doelen op te stellen, je leven weer op te bouwen, en vooral te geloven dat je het waard bent om je leven positief te leven. Veel dakloze moeders zijn zo door hun man mishandeld dat ze zichzelf helemaal de moeite niet meer waard vinden. Het is dan echt moeilijk vechten voor een nieuwe toekomst. Maar God kan het! Dus bid maar iets voor ze. Maakt niet uit hoe of wat, alles wat er maar in je opkomt dat deze mensen nodig hebben is goed.
En als je daarmee klaar bent, ik kan wel een beetje wijsheid, inzicht en kracht gebruiken voor de momenten dat het moeilijk word. :) Nouwjah, kijk maar even. Je MOET NIET!!! als je wilt ben ik blij, als je niet wilt of kunt hoef je niet en ben ik nog steeds blij met je.

groetjes Hilda

Amen!

Dit bordje hangt in de tweedehandswinkel van Loaves and Fishes. Deze winkel zorgt voor gratis kleding voor de mensen die in onze shelter en ons Temperary Housing Program zitten. Het is een van de grote inkomstenbronnen voor de organisatie. Ik vind de uitspraak hierop zo stoer dat ik hem op mijn blog wilde zetten :)