De tieners met hier en daar wat gebruiksaanwijzing gaan elke vrijdag naar de horse ranch waar ze therapie krijgen door middel van paardrijden en alles wat daar bij hoort. Ze leren doorzetten, emoties onder controle houden, werken, geduldig zijn met de paarden en elkaar, hulp vragen en accepteren, werken aan een positief zelfbeeld enz enz. De horse ranch waar ze dit doen is een Christelijke. Kan dat? Ja dat kan. Ze bidden samen voor ze beginnen met de trainingen en tussendoor zijn er een hoop mensen beschikbaar die met de tieners praten over God, geloven, moeilijkheden en wat er maar meer ter sprake komt. Ondanks dat het een hoop drukte is op de ranch is er toch een enorme rust merkbaar. De tieners uit de gezinnen waar ik mee werk doen mee aan deze trainingen en ze vinden het geweldig. Ze trainen nu voor een echte horse show in de Arena. Ze hebben er ontzettend veel zin en maar zijn wel een beetje zenuwachtig. Ik ben zo trots op ze, ze doen het zo goed! Ik ben meegeweest naar een van de trainingen. Ik zat zo naar die glimmende en stralende koppies te kijken toen ze op de paarden zaten en voelde me plaatsvervangende trotse mama. Helaas hebben deze tieners niet allemaal ouderfiguren die trots op ze zijn. Dus ik nam die rol met alle plezier op me. Na de training waren ze moe! Ze hadden niet zo heel veel praatjes meer maar zaten wanneer ik even niet naar ze keek toch stiekem enorm te stralen. Ik vind het prachtig om te zien hoe de jongens proberen heel stoer te blijven kijken terwijl hun gezicht eigenlijk alleen maar wil lachen. In ieder geval, hier een paar foto's. Vanwege privacy en veiligheid voor de kinderen (geweldadige vaders) kan ik je helaas de stralende gezichten niet laten zien. Alleen achterkanten dus.
No comments:
Post a Comment